Przytoczcie choć jedną kompozytorkę muzyki filmowej. Problem? I to
duży, ponieważ w środowisku kompozytorskim zdecydowaną większość
stanowią mężczyźni.* Na szczęście można przywołać kilka nazwisk: Anne
Dudley, Shirley Walker, Yoko Kanno, Ilona Sekacz czy też Rachel Portman. Tekst powstał jako odpowiedź na wyzwanie Kamera Kobieta Akcja!.
To właśnie o muzyce laureatki Oscara – Rachel Portman – będzie ten wpis. Kompozytorka urodziła się w 1960 roku w Anglii. Zaczęła tworzyć już w wieku 14 lat, uczyła się muzyki w Uniwersytecie Oksfordzkim. Stworzyła kompozycje między innymi do takich filmów, jak: Benny & Joon (1993), Pokój Marvina (1996), Czekolada (2000), Oliver Twist (2005), Księżna (2008), Jeden dzień (2011), itd. Za muzykę do Emmy (1996) otrzymała Oscara.
Film Emma z Gwyneth Paltrow w roli głównej, powstał na podstawie powieści Jane Austen. Jak przystało na film kostiumowy, muzyka w nim jest melodyjna i delikatna. Miejscami rytm przyspiesza w charakterystyczny, dla stylu kompozytorki, sposób. Można to usłyszeć na przykład w Harriet's Portrait czy The Cole's Party.
Muzyka Portman często towarzyszy filmom o kobietach, a są to historie przeróżne, jednak najczęściej dotyczące skomplikowanych relacji damsko-męskich. W Księżnej (2008) życie Georgiany (Keira Knightley) pozornie wydaje się godne pozazdroszczenia, jednak szybko okazuje się, że gdy nikt nie widzi, jej małżeństwo jest piekłem. Natomiast dystopiczne Nie opuszczaj mnie (2010) opowiada między innymi o Kathy (Carey Mulligan), która próbuje przetrwać w okrutnym świecie. Czy w końcu Emma (Anne Hathaway) w Jeden dzień (2011) oraz Joon (Mary Stuart Masterson) z Benny & Joon (1993), które pomimo przeciwności losu próbują być szczęśliwe u boku ukochanych mężczyzn. Kompozytorka swoją muzyką potrafi stworzyć odpowiednią atmosferę, która wprowadza widza w opowieść. Nie opuszczaj mnie jest pełne przejmującej melodii, która wywołuje falę emocji w widzu – za przykład niech posłużą utwory Kathy and Tommy oraz We All Complete. Jednak Portman tworzy kompozycje nie tylko o takim charakterze, ponieważ, na przykład, w Benny & Joon pojawiają się melodie, budzące pozytywne uczucia.
Film Emma z Gwyneth Paltrow w roli głównej, powstał na podstawie powieści Jane Austen. Jak przystało na film kostiumowy, muzyka w nim jest melodyjna i delikatna. Miejscami rytm przyspiesza w charakterystyczny, dla stylu kompozytorki, sposób. Można to usłyszeć na przykład w Harriet's Portrait czy The Cole's Party.
Muzyka Portman często towarzyszy filmom o kobietach, a są to historie przeróżne, jednak najczęściej dotyczące skomplikowanych relacji damsko-męskich. W Księżnej (2008) życie Georgiany (Keira Knightley) pozornie wydaje się godne pozazdroszczenia, jednak szybko okazuje się, że gdy nikt nie widzi, jej małżeństwo jest piekłem. Natomiast dystopiczne Nie opuszczaj mnie (2010) opowiada między innymi o Kathy (Carey Mulligan), która próbuje przetrwać w okrutnym świecie. Czy w końcu Emma (Anne Hathaway) w Jeden dzień (2011) oraz Joon (Mary Stuart Masterson) z Benny & Joon (1993), które pomimo przeciwności losu próbują być szczęśliwe u boku ukochanych mężczyzn. Kompozytorka swoją muzyką potrafi stworzyć odpowiednią atmosferę, która wprowadza widza w opowieść. Nie opuszczaj mnie jest pełne przejmującej melodii, która wywołuje falę emocji w widzu – za przykład niech posłużą utwory Kathy and Tommy oraz We All Complete. Jednak Portman tworzy kompozycje nie tylko o takim charakterze, ponieważ, na przykład, w Benny & Joon pojawiają się melodie, budzące pozytywne uczucia.
 |
| fot. Czekolada (2000), materiały prasowe |
Wspomniane wyżej bohaterki, to nie wszystkie ciekawe postacie kobiece z produkcji, do których Portman stworzyła muzykę. Na uwagę zasługuje również Vianne Rocher (Juliette Binoche) z filmu Czekolada (2000). Kobieta wraz z córką podróżują od jednego miasteczka do drugiego, kontynuując rodzinną tradycję. W jednej z miejscowości Vianne otwiera sklep z pysznościami z czekolady, co przyczynia się do zmian w lokalnej społeczności.
Soundtrack z Czekolady jest zróżnicowany, mimo wyraźnego stylu kompozytorki jest inny od pozostałych jej dzieł. Znajdują się tutaj charakterystyczne melodie z przewodnimi dźwiękami fletów (Passage Of Time, Other Possibilities), a także utwory pełne różnych instrumentów m. in. gitary (Vianne Sets Up Shop, Minor Swing). Całość znakomicie dopełnia filmową historię, budując zarówno dramatyczną jak i pełną ciepła atmosferę . Ponadto, jestem pewna, że gdybym kilka lat temu nie natknęła się na tę kompozycję (oraz muzykę z Gladiatora), to nie byłoby mojego umiłowania muzyki filmowej (a także tego bloga).
Tym wpisem chciałam wam udowodnić, że świat muzyki filmowej to nie tylko dzieła Hansa Zimmera lub Ennio Morricone, bo również kobiety komponują piękne utwory, które zasługują na uwagę. Teraz jeśli ktoś was zapyta o kompozytorki muzyki filmowej, będziecie wiedzieć co odpowiedzieć!
Tym wpisem chciałam wam udowodnić, że świat muzyki filmowej to nie tylko dzieła Hansa Zimmera lub Ennio Morricone, bo również kobiety komponują piękne utwory, które zasługują na uwagę. Teraz jeśli ktoś was zapyta o kompozytorki muzyki filmowej, będziecie wiedzieć co odpowiedzieć!
* http://www.meakultura.pl/publikacje/dlaczego-nie-ma-wielkich-kompozytorek-69
http://www.rachelportman.co.uk/
